Her e gråt og her e klage
Her e bitterhet og nød
Her e sjukdom, her e plage
Her e auer fylt av død
Her e folk med depresjonar
Her e folk så djupt fortvila
Dei e uten illusjonar,
Og kan'kje lenger smila
Og me flyr rundt og grine med
Og prøve' å få opp motet
Me snakke om håp og fred
Og trur på orden I alt rotet
Me seie: Gud e glad I oss
Forståare ikkje at me tøare det
Me seie: Midt I sorgen møte han oss
Forståare de'kje sjøl, men me gjøare det
Refreng:
Eg lure på om det e klovnar me e
Te allmenn lått og løye
Men fåare me sjå et lysglimt av og te
Så fåare de'kje væare så nøye
Meiningsløyså e bunnlaus
Alt e så absurd
Håpet synes grunnlaust
Gleda blir sjeldan spurd
For smil og varme tankar
Blir tatt av ein kjølig bris
Og et angstfylt hjerta så bankar
Fryse så lett te is
Men me gir oss ikkje uansett
Me prøve å få opp motet
Sjøl om angsten gjøare oss kald og svett
Trur me på orden I rotet
Me seie: Gud e glad I oss
Forståare ikkje at me tøare det
Me seie: Midt I angsten møte han oss
Forståare de'kje sjøl, men me gjøare det
(Refreng)
Eg lure på...
Og fåare me sjå eit ishjerta så smelte
Eller hørra ein statue le
Eller fåare me sjå eit forsvarsverk så velte
Og eit levande menneske bak det
Eller fåare me kjenna varmen strømma på
I eit rom der det føare va kaldt så is
Eller sjå ein nerslått reisa seg og stå
Så rak og stolt på kongevis
Ja, då e det det samma om det e klovnar me e
Te almenn lått og løye
Nåare me fåare sjå mirakler som det
Då fåare det'kje væare så nøye
(Bjørn Eidsvåg/Bjørn Eidsvåg) Her e gråt og her e klage Her e bitterhet og nød Her e sjukdom, her e plage Her e auer fylt av død Her e folk med depresjonar Her e folk så djupt fortvila Dei e uten illusjonar, Og kan'kje lenger smila Og me flyr rundt og grine med Og prøve' å få opp motet Me snakke om håp og fred Og trur på orden I alt rotet Me seie: Gud e glad I oss Forståare ikkje at me tøare det Me seie: Midt I sorgen møte han oss Forståare de'kje sjøl, men me gjøare det Refreng: Eg lure på om det e klovnar me e Te allmenn lått og løye Men fåare me sjå et lysglimt av og te Så fåare de'kje væare så nøye Meiningsløyså e bunnlaus Alt e så absurd Håpet synes grunnlaust Gleda blir sjeldan spurd For smil og varme tankar Blir tatt av ein kjølig bris Og et angstfylt hjerta så bankar Fryse så lett te is Men me gir oss ikkje uansett Me prøve å få opp motet Sjøl om angsten gjøare oss kald og svett Trur me på orden I rotet Me seie: Gud e glad I oss Forståare ikkje at me tøare det Me seie: Midt I angsten møte han oss Forståare de'kje sjøl, men me gjøare det (Refreng) Eg lure på... Og fåare me sjå eit ishjerta så smelte Eller hørra ein statue le Eller fåare me sjå eit forsvarsverk så velte Og eit levande menneske bak det Eller fåare me kjenna varmen strømma på I eit rom der det føare va kaldt så is Eller sjå ein nerslått reisa seg og stå Så rak og stolt på kongevis Ja, då e det det samma om det e klovnar me e Te almenn lått og løye Nåare me fåare sjå mirakler som det Då fåare det'kje væare så nøye Explain Request ×
Lyrics taken from
/lyrics/e/eidsvag_bjorn/klovnar.html
